Od premiery “Grawitacji” w Polsce minęło już trochę czasu, więc na spokojnie przesłuchałam sobie soundtrack do tego filmu i muszę przyznać, że Steven Price – znany mi jedynie z samego nazwiska, a nie konkretnej ścieżki dźwiękowej – poradził sobie bardzo przyzwoicie.

W zasadzie muzyka jest w całości elektroniczna, gdzieniegdzie z orkiestrowymi ozdobnikami i delikatnym kobiecym wokalem. Bardzo miodnie, moim zdaniem, wpasowuje się w klimat filmu, stając się momentami jego głównym głosem 🙂

Tworząc każdy kawałek Price wywołał to, czego od niego wymagano – poczucie lęku i niepokoju, napięcie i dramat. Podkreślił tym samym historię bohaterki Sandry Bullock i bardzo umiejętnie oddał ten “kosmiczny” nastrój. Osobiście jak słucham tych numerów to mam wrażenie znajdować się w stanie nieważkości. 🙂

Pierwszy utwór z płyty – Above Earth – zaczynając się z hukiem, w pewnej chwili zwalnia i tworzy lekko oniryczny nastrój. Zwłaszcza w zakończeniu, kiedy pojawia się aksamitny kobiecy głos.

Budowanie akcji i rozwój wydarzeń sugeruje drugi kawałek – Debris – rozwijający się i trzymający w napięciu tak naprawdę przez prawie całe 5 minut.

The Void dalej trzyma ostry poziom, w pewnym momencie wyciszając i uspokajając słuchacza, co podtrzymuje następny kawałek Atlantis. Oba jednak wprowadzają w stan oczekiwania i wzbudzają czujność.

Dont' Let Go to utwór, w którym dzieje się wszystko – co nie powinno dziwić, bo trwa 10 minut 😉 Akcja, spokój, wyciszenie i ładna końcówka.

Końcowe utwory z listy – Tiangong, Shenzou zamykają akcję, trzymając rozpędzony poziom i podkreślając ostateczne rozwiązanie, które ostatni kawałek, Gravity, zamyka w zgrabną historię. 🙂 


Moim osobistym faworytem pozostają jednak Airlock – delikatny, oniryczny, idealny pod sesyjne sceny ze snami, Fire – z mocnym początkiem, przejściem w kolejną dawkę napięcia i końcowym wyciszeniem. In the Blind również ładnie komponowałby się pod sesyjkę z motywem snu, podróży w czasie czy hmm.. psychodelicznego świata dziecka. Ot, takie skojarzenia.

Czy polecam do sesji? Zdecydowanie tak! Klimaty Cyberpunkowe, współczesne, motywy oniryczne i psychodeliczne – jestem na tak!

Miłego zatapiania się w przestrzeń:

Airlock – Gravity – Steven Price

Fire – Gravity – Steven Price

In the Blind – Gravity – Steven Price

Stronka już pracuje, wobec czego czas powiedzieć, co w najbliższej przyszłości będzie się tutaj pojawiało. Poprzednia notka może służyć za próbkę projektu, który ruszy od przyszłego tygodnia – Alfabet Muzyczny, czyli począwszy od literki A., kawałki pod konkretne sceny. Mamy zamiar również wskrzesić Cravenowy Epicki Alfabet, a gdzieś na horyzoncie układa się jeszcze plan przeglądu dekad 🙂

W związku z rewolucją, która zadziała się tutaj ostatnio najwyższy czas ogłosić wznowienie projektu Graj Muzyką !
Dzięki uprzejmości Cravena i Aureusa prowadzenie stronki spada teraz na moje barki – możecie więc spodziewać się świeżej dawki fajnej muzyki w regularnych odstępach czasu!
Póki co chcę zadbać o wizualną stronę bloga, a w najbliższym czasie ruszyć z projektem pt. RPGowy Alfabet Muzyczny – oczywiście inspirowany wcześniejszą pracą Cravena, ale nieco zmodyfikowany :). Po głowie chodzi mi także jeszcze inny muzyczny pomysł – szczegóły wkrótce.
Oprócz tego pojawią się recenzje ciekawych soundtracków – zarówno najnowszych, jak i tych starszych klasyków i nie-klasyków 🙂 Koncerty, czy wydarzenia muzyczno-kulturalne również znajdą tutaj swoje należne miejsce. Jednym słowem – szeroko pojęta  muzyka i wszystko co z nią związane, co może wesprzeć Mistrzów Gry i wpłynąć na ogólny dobry odbiór sesyjek 🙂

Niestety obowiązki utrudniają mi regularnie (nawet tak, zdawało by się, rzadko) pisać na Graj Muzyką. Postaram się jednak by Epicka litera C pojawiła się w przyszły piątek.

Dziś mogę jedynie polecić ścieżkę Henry'ego Jackmana do X-Men: First Class, którą możemy się od dziś cieszyć w kinach.

Henry Jackman – Frankenstein's Monster