W te ostatnie ciepłe dni jesieni przyszedł czas na finał polecanek pod sesje w klimatach Cyberpunk.

A w futurystycznych settingach nie może zabraknąć oczywiście Amona Tobina – brazylijskiego DJ'a, który niczym człowiek-orkiestra, tworzy różną muzykę pod trzema różnymi pseudonimami – oprócz prawdziwego imienia można go również posłuchać jako Cujo lub Two Fingers. Charakterystyczną cechą jego twórczości jest samplowanie, czyli wykorzystanie fragmentów już istniejących utworów w powstających nowych numerach.

A tutaj kilka dobroci, które przemawiają za tym, aby użyć je na sesjach, bezwzględnie!

Płyta Bricolage, 1997, a zwłaszcza utwór Easy Muffin

Płyta Permutation, 1998, zwłaszcza utwór Nightlife

Płyta Supermodified, 2000, zwłaszcza utwór Marine Machines

Album będący ścieżką dźwiękową do gry “Splinter Cell 3”, Chaos Theory – Splinter Cell 3 Soundtrack, 2005, utwór Ruthless

I na koniec – jako Two Fingers, utwór Not Perfect.

Dobranie utworów do sesji w klimatach futurystycznych chyba dla nikogo nie jest wyzwaniem. Niemal z każdej strony otaczają nas dźwięki elektronicznych instrumentów, z których nie trudno wybrać co lepsze kąski 🙂
Jednak czymże byłyby sesje w klimatach cyberpunkowych bez scen z użyciem muzyki zespołu Prodigy?

The Prodigy – czyli brytyjska ekipa słynąca z tworzenia muzyki elektronicznej. Od wczesnych lat 90. eksperymentowali z różnymi gatunkami muzycznymi – np. rave, dance, industrial i punk. Cała ta mieszanka zaowocowała kilkoma świetnymi i różnymi albumami.

Warto posłuchać, zwłaszcza tych wczesnych 🙂 Sceny same pchają się do głowy!

Płyta The Fat of the Land, 1997, utwór Firestarter

Na PolConie 2014 również zawitaliśmy z warsztatami improwizacji.
Było głośno, emocjonująco, a w wyniku burzy mózgów powstało kilka doskonałych historii i motywów przewodnich lub zwyczajnie dodających smaku sesji!

Posłuchajcie sami 🙂


James Horner, Titanic Soundtrack, Southampton

Day 7. Geist theme song

Motywem główym symbolika śmierci, zmartwychstania, duchów i mieszanki wiar. Warto sięgnąć po kawałki ‘Om’ – 2 gości tworzy utwory trwające nawet do kilkunastu minut, będące świetnym podkładem do długich scen.

Na codzienne sceny również pasują utwory z filmów z powiązaną tematyką – dla przykładu „21 grams” czy „Seven pounds”. Życie codzienne, spotkanie z rodziną po rzekomej śmierci, dostrzeganie świata na nowo po targu z Geistem.

„Seven Pounds Original Motion Picture Soundtrack”, Angelo Milli, 09. A Good Man

Anna jeszcze raz podnoiosła powieki i uśmiechnęła się widząc mamę, jej cienkie, delikatne blond włosy lśniące w świetle lampki z Kubusiem Puchatkiem i uśmiech podkreślający zielone oczy, jak królewien z bajek. Zamyka w końcu zmęczone oczy ściskając palce jej dłoni. Kobieta tymczasem opuszcza wzrok, jej oczy są teraz pełne łez, lśniacych jak kryształy w żółtym świetle dobiegającym z szafki nocnej. Gładzi jeszcze córkę po twarzy, drżąc gdy kolejne łzy spływają jej po policzkach, a w gardle rodzi się znajomy ucisk. Osuwa powoli się obok małego łóżka, ściskając kurczowo dłoń spokojnej dziewczynki. Puszczą ją i wybucha płaczem, chowając głowę w ramionach i po chwili ściskając kurczowo miękki dywan, leży na ziemi targana rozpaczą i bezsilnością. Wie, że jej córka już nigdy się nie obudzi.

„21 Grams Original Motion Picture Soundtrack”, Gustavo Santanoalla, Can dry leaves help us?

Wyprostowany mężczyzna stojący w deszczu na środku skrzyżowania, niezauważany przez nikogo. Jadące przez noc samochody mijają go, nie zauważając, a ludzie nie dostrzegają ani jego, ani postaci unoszącej się obok. Jej sylwetki utkanej z haftowanych, zbryzganych karmazynową posoką, podartych zasłon, mającej za chude ramiona tlące się, złączone ścięgnami z drutu, zapałki i głowę będącą kagankiem z żarzącymi się kawałkami węgla. Mężczyzna w prochowcu rozgląda się, mokre włosy spływają po obu bokach jego zniszczonej przez ogień twarzy oświetlonej przez stare, żółte lampy uliczne. Pochyla sie jeszcze, przejeżdżając upierścienioną dłonią po chropowatym, wilgotnym asfalcie. Wyczuwa, że za kilka godzin ktoś tu zginie.

Z bardziej upiornej strony, „Hurt Locker” jest świetny przy tworzeniu napięcia i chwil presji. Super się sprawdza, gdy obracasz sytuację o 180 stopni i postacią dzieje się kuku. A kiedy dodamy do tego duchy, zaświaty wszystkich mitologii i brzemię duchowego towarzysza, ciary przechodzą po plecach.

„The Hurt Locker Original Motion Picture Soundtrack”, Buck Sanders & Marco Beltrami, 10. Oil Tanker Aftermath

Day 6. Hunter theme song

Jeden z moich ulubionych settingów – dramat wisi w powietrzu, ludzie szybko staczają moralnie i co najlepsze – Gracze sami pędzą na spotkanie z nadnaturalnym. Jedną ze sztuczek, wartą wspomnienia, jest wplecenie w zależności od pojawiających się nadnaturali, różnych motywów muzycznych – powiązanych z szamanizmem dla wilkołaków, elektroniczny ambient dla demonów itp.

Co do HEALTH – używam ich powszechnie w wielu kampaniach, nuta jest uniwersalna i brzmi świetnie. W Hunterze zawsze przypomina mi się muzyka jaką stworzyli do 3 części Max Payne'a, historii jak ze Świata Mroku. Warto zahaczyć, i o zespół, i o grę.